Poslovna godina se završila, tako da nije na odmet navesti odrednice koje se koriste kod uskladjivanja rashoda i koje će se koristiti za 23 godinu, kao i za tekuću 2024. godinu.
Osnovica poreza na dobit je oporeziva dobit koja se utvrđuje u poreskom bilansu na način propisan Zakonom o porezu na dobit pravnih lica i podzakonskim aktima, odnosno obveznicima se priznaju rashodi u iznosima utvrđenim bilansom uspeha sačinjenim u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo, osim rashoda za koje je ovim zakonom propisan drugi način utvrđivanja.
Drugi način utvrđivanja rashoda za potrebe utvrđivanja oporezive dobiti, propisan je čl. 7a do 22g Zakona pri čemu je članom 7a propisano koji se rashodi u celini priznaju, a čl. 8. do 22g propisani su rashodi koji se, za potrebe utvrđivanja oporezive dobiti, na drugi način utvrđuju.
Rashodi koji se ne priznaju u poreskom bilansu u celini, su:
1) troškovi koji se ne mogu dokumentovati;
2) ispravke vrednosti pojedinačnih potraživanja od lica kojima se istovremeno duguje, DO IZNOSA OBAVEZE PREMA TOM LICU,
3) pokloni i prilozi dati političkim organizacijama;
4) pokloni čiji je primalac povezano lice u smislu člana 59. ZakonaL
5) kamate zbog neblagovremeno plaćenih poreza, doprinosa i drugih javnih dažbina;
5a) troškovi postupka prinudne naplate poreza i drugih dugovanja, troškovi poreskoprekršajnog i drugih prekršajnih postupaka koji se vode pres nadležnim organom;
6) novčane kazne koje izriče nadležni organ, ugovorne kazne i penali;
7) zatezne kamate između povezanih lica;
8) troškovi koji nisu nastali u svrhu obavljanja poslovne delatnosti.
Rashodi koji se za potrebe utvrđivanja oporezive dobiti utvrđuju na drugi način (čl. 8 do 22g Zakona), su:
1) troškovi materijala i nabavne vrednosti prodate robe – priznaju se kao rashod metoda prosečne ponderisane cene ili FIFO metodi;
2) rashodi po osnovu primanja zaposlenog koja se, u smislu zakona kojim je uređeno oporezivanje dohotka građana, smatraju zaradom, uključujući primanja na koja se do iznosa propisanog tim zakonom ne plaća porez na zarade priznaju se kao rashod u poreskom periodu u kome su isplaćena odnosno realizovana,
3) obračunate otpremnine i novčane naknade zaposlenom po osnovu odlaska u penziju ili prestanka radnog odnosa po drugom osnovu – priznaju se kao rashod u poreskom periodu kada su isplaćene;
4) amortizacija stalnih sredstava – priznaje se kao rashod samo poreska amortizacija utvrđena u skladu sa čl. 10, 10a i 10b Zakonom, Pravilnikom o načinu razvrstavanja stalnih sredstava po grupama i načinu utvrđivanja amortizacije za poreske svrhe Pravilnikom o amortizaciji stalnih sredstava koja se priznaje za poreske svrhe;
5) izdaci za zdravstvene, obrazovne, naučne, humanitarne, verske i sportske namene, za zaštitu životne sredine, kao i davanja učinjena ustanovama, odnosno pružaocima usluga socijalne zaštite osnovanim u skladu sa zakonom koji uređuje socijalnu zaštitu i izdaci za humanitarnu pomoć, odnosno otklanjanje posledica nastalih u slučaju vanredne situacije, koji su učinjeni Republici Srbiji, autonomnoj pokrajini, odnosno jedinici lokalne samouprave priznaju se kao rashod zbirno u visini do 5% ukupnog prihoda;
6) izdaci za ulaganja u oblasti kulture i kinematografije – priznaju se u visini do 5% ukupnog prihoda;
7) izdaci za reprezentaciju – priznaju se u iznosu do 0,5% ukupnog prihoda;
8) članarine komorama, udruženjima i savezima – priznaju se do 0,1% ukupnog prihoda;
9) otpis vrednosti pojedinačnih potraživanja – priznaje se samo pod uslovima propisanim članom 16. Zakona;
10) ispravka vrednosti pojedinačnih potraživanja priznaje se ako je od roka za naplatu istih prošlo najmanje 60 dana,
11) gubitak od prodaje potraživanja priznaje se u iznosu koji je iskazan u Bilansu uspeha – u skladu sa članom 16a Zakona;
12) porezi, doprinosi, takse i druge javne dažbine koje NE zavise od rezultata poslovanja priznaju se u poreskom periodu kada su plaćene;
13) uvećanje ispravke vrednosti potraživanja banke priznaje se do iznosa utvrđenog članom 22a Zakona:
14) otpis vrednosti pojedinačnih potraživanja banke priznaje se samo pod uslovima propisanim članom 22a Zakona;
15) dugoročna rezervisanja priznaju se na način propisan članom 22b;
16) rashodi po osnovu obezvređenja imovine – ne priznaju se kao rashod u poreskom periodu kada je izvršeno obezvređenje, ali se priznaju u poreskom perodu u kome je ta imovina otuđena, odnosno upotrebljena, odnosno u kome je nastalo njeno oštećenje usled više sile.
17) troškovi koji su neposredno povezani sa istraživanjem i razvojem koje obveznik obavlja u Republici Srbiji – mogu se priznati u dvostruko uvećanom iznosu.
